Warto też zwracać uwagę na aspekt kulturowy i widownię do jakiej kierujemy naszą fotografię, gdyż obraz czyta się jak tekst. Człowiek z lewej strony kadru skierowany w prawo daje nam do zrozumienia, że wędrówka dopiero się zaczyna. Dotyczy to naszego europejskiego kręgu kulturowego gdyż zwykliśmy czytać z lewej do prawej. To samo zdjęcie pokazane odbiorcom z krajów Bliskiego Wschodu może mieć nieco inny wydźwięk, gdyż pisze się tam od prawej do lewej (zgłaszając zdjęcie na konkurs w kraju arabskim warto czasem zrobić odbicie lustrzane, oczywiście gdy regulamin i nasze podejście etyczne dopuszcza taki zabieg).

Definicja głosi, że postacie uzupełniające obraz mają tylko przyozdabiać, ale moim zdaniem czasem wręcz stanowią istotę zdjęcia. W szczególnych przypadkach wykonanie fotografii krajobrazowej pozbawionej sztafażu zupełnie mija się z celem. W minimalistycznym podejściu każdy element zyskuje na znaczeniu, czasem też warunki atmosferyczne, jak mgła, chmury czy też ukształtowanie terenu sprawiają, że sztafaż wbrew definicji staje kluczowym elementem kadru, cytując komentarze „robi fotę”.

Przykładem niech będzie tu kadr  z Alp Francuskich a dokładniej Col Du Midi –  to sztafaż jest elementem kluczowym, bez którego zrobienie zdjęcia nie miałoby w ogóle sensu, gdyż obraz byłby nie tylko trudny do interpretacji ale wręcz pusty.